Een keer per jaar rijd ik naar mijn accountant in Haarlem. Overhandig ik hem een ringbandmap vol cijfers, en insteekvellen vol bonnetjes en afschriften. Een werkjaar in papier, omhuld door een plastic boodschappentas.
Vaak verblijd ik hem daarmee enkele dagen voor een deadline, eens een journalist, altijd deadline verslaafd. Dat vindt hij niet altijd even prettig. Maar gelukkig had hij de laatste keer dat ik hem zag wel tijd voor een babbeltje.
Ik vertelde hoe de zaken liepen, en waar het minder vlotte, en wat ik het afgelopen jaar vooral had gedaan. Voor hem soms moeilijk bij te houden. Toen ik een tiental jaren geleden voor het eerst bij hem kwam, was ik journalist, gespecialiseerd in food en travel. De laatste jaren hoorde hij over spreken op congressen, adviesklussen en inspiratiesessies, en ook kwam er af en toe een boek voorbij, zoals nu.
Waar gaat dat laatste boek van je over, vroeg hij geïnteresseerd.
Ik begon te praten over contentmarketing, en vertelde hem direct hoe zijn kantoor dat wellicht zou kunnen toepassen, want, en ik keek hem daarbij ietwat lacherig aan, ook hun site kon wel een scheutje content gebruiken, want eigenlijk was die niet meer dan een online brochure. Van sociale media en sharen, nee, daar hadden ze bij zijn kantoor nog weinig gehoord. En dat kon hij enkel met mij eens zijn.
“We organiseren wel elk jaar een event voor onze klanten uit de buurt, gaan we naar een voetbalwedstrijd of doen we een etentje”, vertelde hij.
Ik knikte en luisterde, en vroeg wat hij deed voor die mensen die waren verhinderd te komen, maar daar toch graag bij hadden willen zijn. Dan wel klanten die hij graag had willen zien.
Nou, niks eigenlijk.
“Maak eens een video van dat jaarlijkse event”, enthousiasmeerde ik. “Stuur het linkje naar mensen die er waren, zodat ze het opnieuw kunnen beleven en dat filmpje misschien via LinkedIn of een ander social platform gaan delen. Ook is het leuk voor mensen die niet konden, en ze achteraf toch een beetje kunnen meegenieten. En wellicht is het voor die anderen een reden om de volgende keer wel te komen. Omdat ze zien hoe leuk de bijeenkomst was.”
Misschien ook zou hij het vermaak van de avond kunnen kruiden met een onsje lering. Zijn kantoor richtte zich vooral op zzp’ers en eenmanszaken, zo was ik ook bij hem terecht gekomen. Driekwart had een link met de horeca-, food-, en hospitalitysector. Velen wonen rondom Haarlem, en die groep kan wellicht veel van elkaar leren en was sowieso een leuke community om wat mee te doen.
“Probeer die groep met nuttige en waardevolle content aan je bureau te binden. Opdat die over jullie gaat spreken en jullie nog meer klanten uit die hoek krijgen. Groei uit tot de financiële expert voor eenpitters en eenmanszaken uit de horeca in Haarlem en omstreken. Geef ze content die voor hen relevant en nuttig is.”
“Bied ze een platform waar ze informatie en ervaringen kunnen uitwisselen, online en offline, en nee, die avonden hoeven niet over geldzaken te gaan, jullie fungeren als facilitator voor die groep, en ga vooral niet over jezelf praten. Laat die mensen over elkaar en met elkaar praten. Ga geven, biedt een service, je zult zien, je krijgt daar veel goodwill, mond-tot-mond en klanten voor terug.”
Ik spreek mij accountant volgend jaar weer. Maar hopelijk ietsje eerder.
